New destiny

Gisteravond hebben we heerlijk zitten chillen bij de mid ship lounge. We hebben lekker zitten lezen en nog met 3 dames gekletst. 1 van de dames vertelde dat er bij het weeshuis waar we vandaag naartoe zijn geweest een kindje was gebracht dat bij het vuilnis was gevonden. Het kindje was prematuur, maar is ondertussen al een paar weken bij het weeshuis. Ongelofelijk, wat moet je dan wanhopig zijn, en wat een aangrijpende verhalen horen we toch allemaal. Ook hoorden we dat baby Paul, waar we eerder over hebben geschreven, gisteren is geopereerd. Fantastisch!

Vanochtend waren we van plan om eens lekker uit te slapen. Dat is niet helemaal gelukt........ 6:30 waren we alweer klaarwakker. We hebben dus maar rustig ontbeten. Om 9 uur zijn we met 3 volle jeeps vertrokken naar het weeshuis, dat new destiny heet. Het was nog best een stukje rijden waardoor we weer sight seeing hadden. Uiteindelijk kwamen we over onverharde wegen bij new destiny aan. De poort ging open en we werden enthousiast begroet. Alle kinderen wilden ons knuffelen of een high five geven. 1 meisje wilde Maartje niet meer loslaten, hahaha. Ze heet Sandra.

Eerst mochten we de baby's in bad doen. Er waren 2 hele kleine baby's van een paar weken oud en een paar peuterjes van 1 a 2 jaar oud. De peuters vonden het badderen maar niks en zaten aan 1 stuk te huilen. Wij zagen 1 van de baby's in een bedje liggen huilen waarop Maartje dacht: die haal ik er wel even uit. Het bleek dat dit de baby is die bij het vuilnis was gevonden. Ze hebben het jongetje de naam Precious gegeven. Wij mochten hem vervolgens in bad doen en lieten deze schattige, precious baby, niet meer los. Na het badderen kreeg hij prachtige meisjeskleren van Nijntje aan, hahaha. Dat maakt hier in Afrika allemaal niks uit. Ons hart brak wel toen we hier om ons heen keken. Wat maakt het toch ontzettend veel uit waar je wiegje staat, en er is niets wat je daar aan kan doen...

Terwijl een aantal van ons de baby's en peuterjes in bad deden, kregen de grotere kinderen ondertussen een ontbijt.

Nadat alle kinderen gegeten hadden gingen ze op bankjes zitten en begon de leider van onze groep een programma met veel zingen, een verhaal en grapjes. Ondertussen wilden een paar meisjes heel graag ons haar vlechten, en zaten ze hier behoorlijk hard aan te trekken. We dachten: dit hoort er allemaal bij! Op de foto's zie je het resultaat hiervan. De meningen zijn hierover verdeeld, hahaha.
Na het verhaal, gingen de kinderen een werkje maken. Wij vonden het erg lachwekkend. Iedereen kreeg een bekertje waar een touwtje doorheen ging. Op het bekertje werden wolkjes van watten geplakt en een bijbeltekst. Aan de onderkant van het touwtje hing Jezus, die ze zelf mochten kleuren en uitknippen. Als je aan het touwtje trok, verdween Jezus in de wolken, alias het bekertje. Dit dus om de hemelvaart van Jezus te symboliseren. We waren verbaasd over hoe rustig dit allemaal verliep. In Nederland was de tent al 10 keer afgebroken en zou er complete chaos heersen. Hier zat iedereen rustig aan zijn tafeltje te knutselen. Ook een grappig detail: Alle Jezussen werden ingekleurd met een donker gezicht, heerlijk!

Na het werkje was er tijd om te spelen. Maartje heeft heel leuk met een bal overgegooid in een groepje waar Sandra ook weer bij was. Die liet haar niet meer gaan. Annemieke werd nog steeds gevangen gehouden in de kappershoek met een peutertje op haar schoot, hahaha.
Na 20 minuten kwamen er modeleerbalonnen tevoorschijn waar iedereen zelf iets van mocht maken. Hierna hebben we nog een groepsfoto gemaakt en toen was het alweer tijd om naar huis te gaan.

Toen we terug op het schip kwamen kregen we de boodschap dat we niet van het dok af mochten. Dit omdat er onrust was bij de brug naar Limbe, hier een eindje verderop. Al snel hoorden we dat we wel weer mochten gaan, maar binnen 20 minuten terug moesten kunnen zijn en een ship phone mee moesten nemen. Gelukkig kon ons plannetje doorgaan! We zijn gezellig samen met Mirjam, Rianne en Petra in Douala verlaat wezen lunchen. Heerlijk! Maartje had een broodje hamburger en Annemieke een pizza. Heel erg lekker en gezellig. Daarna moest Mirjam bij een tailor in de stad nog haar kleding die ze daar had laten maken ophalen en zijn we weer terug gegaan naar het schip.

Hier hebben we nog even lekker met John en Bob gebeld. Bob is weer terug van zijn vakantie, dus Maartje is helemaal blij. Eeeeindelijk kan ze weer met haar Bob bellen, hahaha.

Vanavond is er nog een bush dansavond waar we even ons hoofd om de deur gaan steken en dan waarschijnlijk weer lekker chillen! Morgen om 7:15 vertrekken we naar de mangroves. We zijn benieuwd.