Eerste werkdag
Blijf op de hoogte en volg Annemieke en Maartje
30 April 2018 | Kameroen, Douala
Daar zijn we weer! We hebben ondertussen ontdekt dat het een stuk handiger is onze verslagen in het internetcafe te typen, aangezien deze site de tekst maar half pakt als we het via onze iPhones doen. Dus we zitten hier heerlijk met een volle maag chill achter de computer.
Gisteravond zijn we bij de Dutchie night geweest die in de cabin van de familie van den Bosch georganiseerd was. Zij zitten hier nu 9 maanden aan boord met hun 3 zonen en blijven hier in totaal voor 2 jaar.
Het was erg gezellig. We hebben heel gezellig gekletst met een aantal van de Nederlanders onder het genot van homemade cakejes, jum! Daar houden wij wel van, haha! Uit de gesprekken bleek dat de baby die zondagochtend met zijn moeder naast ons zat inderdaad 1 van de baby's is waar gebed voor wordt gevraagd. Het blijkt een jongetje te zijn, met roze slofjes aan, hahaha.
Iets later dan gepland lagen we in bed en konden in eerste instantie helemaal niet slapen. Uiteindelijk zijn we toch in slaap gevallen. Voor Maartje waren er wattenschijfjes voor in haar oren voor nodig, hahaha.
We hebben allebei beter geslapen, hoewel Annemieke alweer om 4 uur wakker was. Om 6 uur is Annemieke samen met Wolfgang (een Duitse tandarts die gelijk met ons is aangekomen) wezen hardlopen. Je mag hier op het haventerrein richting de North gate hardlopen, verder niet.
Een douche van 1 minuut helpt niet heel erg om weer af te koelen als het buiten 30 graden is, ahum.
Bij het ontbijt troffen we verse, nog warme, zelfgebakken cake. Oeeee... lekkerrrr. Meteen ook maar wat ingepakt voor de lunch.
Na het ontbijt was er een morning meeting waarbij er een aantal mededelingen worden gedaan over de belangrijke nieuwe punten wat betreft het ship life. Het blijkt dat er veel malaria patienten komen, waaronder ook bemanning. Dus er werd benadrukt vooral de malariapillen goed in te nemen. Je snapt dat het vanavond bij het eten weer vergeten zijn dus nemen nu gauw nog even die pil in terwijl we dit typen. Waar zo'n verslag allemaal wel niet goed voor is, haha.
Na deze hadden wij samen met alle andere nieuwe crew een safety briefing met aansluitend kennismaking met de andere nieuwe crew. Ook zijn we even langs de crew nurse en de crew bank geweest voor de benodigde administratie.
Om 10:30 uur werden we dan eindelijk opgehaald om naar de Dental Clinic toe te gaan. We stonden te juichen dat het dan eindelijk zover was! Iedere maandagochtend worden patienten voor de hele week gescreend. Omdat vandaag en morgen vrije dagen in Kameroen zijn, was het wat rustiger bij de screening. Ook blijkt dat de dental clinic nog maar 3 weken open gaat zijn, waardoor het aantal patienten ook terugloopt. We werden in een land rover naar de dental clinic vervoerd, wat vooral voor Annemieke al een feestje op zich is, hahaha.
In de dental clinic kregen we eerst een rondleiding en werd er uitleg gegeven over de procedure. Eigenlijk worden er alleen kiezen getrokken, en mensen krijgen dit van tevoren ook al duidelijk uitgelegd. Toch wilde meteen onze eerste patient een wortelkanaalbehandeling. Onze vertaalster Clarisse maakte duidelijk dat dat hier niet werd gedaan en dat hij onder betaling bij een andere tandheelkundige kliniek deze behandeling zou kunnen ondergaan. Ze deed hierbij het raam open en wees het gebouw aan waar een tandarts aanwezig zou moeten zijn. Dus... dat was patient 1. Dat gaat lekker dachten wij, hahaha.
Patient 2 ging zonder problemen. Patient 3 was een ramp. We zagen de totaal afgebroken kies bij een man en verwachtten grote problemen. Een operatielamp hebben we niet, dus we lopen met een lampje op onze bril rond. Bloedheet.... Ook de airco werkt niet geweldig. We begonnen dapper aan de klus, maar naarmate de behandeling langer duurde kregen we het steeds warmer. We voelden letterlijk het zweet langs onze benen lopen, iewwwww. Dit hebben we echt nog nooooooit meegemaakt. We snappen nu wel waarom de scrubs die we dragen zo wijd zijn... Dusss... Uiteindelijk alles gelukt en trots op onszelf.
Hierna hadden we al pauze. Wij blij, even bijkomen en zorgen dat de hypo die we ondertussen hadden weer wegtrok.
De middag verliep zonder problemen en we waren als eerste klaar. De patienten zijn erg blij met de behandeling en naarmate we meer patienten behandeld hebben komt ons Frans steeds meer boven. Je m'appelle Maartje/Annemieke. Je parle Francais un petit peu, en zo verder....
Om 15 uur vertrokken we weer terug naar het schip. We waren kapot en met name Maartje was helemaal mensen moe en wilde tegen niemand meer sociaal doen. Nou, dan is het echt erg!
We zijn heerlijk bij het zwembad gaan liggen om bij te komen. Daar knapten we van op!
We hebben net heerlijk spaghetti gegeten en hebben zo om 19 uur een tour over het schip. We zijn van plan op tijd ons bed op te zoeken zodat we morgen weer fris en fruitig aan het werk kunnen.
Super leuk dat jullie ons volgen en de berichtjes die jullie plaatsen. Vinden we heel erg leuk!
Gisteravond zijn we bij de Dutchie night geweest die in de cabin van de familie van den Bosch georganiseerd was. Zij zitten hier nu 9 maanden aan boord met hun 3 zonen en blijven hier in totaal voor 2 jaar.
Het was erg gezellig. We hebben heel gezellig gekletst met een aantal van de Nederlanders onder het genot van homemade cakejes, jum! Daar houden wij wel van, haha! Uit de gesprekken bleek dat de baby die zondagochtend met zijn moeder naast ons zat inderdaad 1 van de baby's is waar gebed voor wordt gevraagd. Het blijkt een jongetje te zijn, met roze slofjes aan, hahaha.
Iets later dan gepland lagen we in bed en konden in eerste instantie helemaal niet slapen. Uiteindelijk zijn we toch in slaap gevallen. Voor Maartje waren er wattenschijfjes voor in haar oren voor nodig, hahaha.
We hebben allebei beter geslapen, hoewel Annemieke alweer om 4 uur wakker was. Om 6 uur is Annemieke samen met Wolfgang (een Duitse tandarts die gelijk met ons is aangekomen) wezen hardlopen. Je mag hier op het haventerrein richting de North gate hardlopen, verder niet.
Een douche van 1 minuut helpt niet heel erg om weer af te koelen als het buiten 30 graden is, ahum.
Bij het ontbijt troffen we verse, nog warme, zelfgebakken cake. Oeeee... lekkerrrr. Meteen ook maar wat ingepakt voor de lunch.
Na het ontbijt was er een morning meeting waarbij er een aantal mededelingen worden gedaan over de belangrijke nieuwe punten wat betreft het ship life. Het blijkt dat er veel malaria patienten komen, waaronder ook bemanning. Dus er werd benadrukt vooral de malariapillen goed in te nemen. Je snapt dat het vanavond bij het eten weer vergeten zijn dus nemen nu gauw nog even die pil in terwijl we dit typen. Waar zo'n verslag allemaal wel niet goed voor is, haha.
Na deze hadden wij samen met alle andere nieuwe crew een safety briefing met aansluitend kennismaking met de andere nieuwe crew. Ook zijn we even langs de crew nurse en de crew bank geweest voor de benodigde administratie.
Om 10:30 uur werden we dan eindelijk opgehaald om naar de Dental Clinic toe te gaan. We stonden te juichen dat het dan eindelijk zover was! Iedere maandagochtend worden patienten voor de hele week gescreend. Omdat vandaag en morgen vrije dagen in Kameroen zijn, was het wat rustiger bij de screening. Ook blijkt dat de dental clinic nog maar 3 weken open gaat zijn, waardoor het aantal patienten ook terugloopt. We werden in een land rover naar de dental clinic vervoerd, wat vooral voor Annemieke al een feestje op zich is, hahaha.
In de dental clinic kregen we eerst een rondleiding en werd er uitleg gegeven over de procedure. Eigenlijk worden er alleen kiezen getrokken, en mensen krijgen dit van tevoren ook al duidelijk uitgelegd. Toch wilde meteen onze eerste patient een wortelkanaalbehandeling. Onze vertaalster Clarisse maakte duidelijk dat dat hier niet werd gedaan en dat hij onder betaling bij een andere tandheelkundige kliniek deze behandeling zou kunnen ondergaan. Ze deed hierbij het raam open en wees het gebouw aan waar een tandarts aanwezig zou moeten zijn. Dus... dat was patient 1. Dat gaat lekker dachten wij, hahaha.
Patient 2 ging zonder problemen. Patient 3 was een ramp. We zagen de totaal afgebroken kies bij een man en verwachtten grote problemen. Een operatielamp hebben we niet, dus we lopen met een lampje op onze bril rond. Bloedheet.... Ook de airco werkt niet geweldig. We begonnen dapper aan de klus, maar naarmate de behandeling langer duurde kregen we het steeds warmer. We voelden letterlijk het zweet langs onze benen lopen, iewwwww. Dit hebben we echt nog nooooooit meegemaakt. We snappen nu wel waarom de scrubs die we dragen zo wijd zijn... Dusss... Uiteindelijk alles gelukt en trots op onszelf.
Hierna hadden we al pauze. Wij blij, even bijkomen en zorgen dat de hypo die we ondertussen hadden weer wegtrok.
De middag verliep zonder problemen en we waren als eerste klaar. De patienten zijn erg blij met de behandeling en naarmate we meer patienten behandeld hebben komt ons Frans steeds meer boven. Je m'appelle Maartje/Annemieke. Je parle Francais un petit peu, en zo verder....
Om 15 uur vertrokken we weer terug naar het schip. We waren kapot en met name Maartje was helemaal mensen moe en wilde tegen niemand meer sociaal doen. Nou, dan is het echt erg!
We zijn heerlijk bij het zwembad gaan liggen om bij te komen. Daar knapten we van op!
We hebben net heerlijk spaghetti gegeten en hebben zo om 19 uur een tour over het schip. We zijn van plan op tijd ons bed op te zoeken zodat we morgen weer fris en fruitig aan het werk kunnen.
Super leuk dat jullie ons volgen en de berichtjes die jullie plaatsen. Vinden we heel erg leuk!
-
30 April 2018 - 19:43
Carmi:
Dank voor jullie update, zo leuk om te lezen. Slaap lekker voor straks en succes weer morgen! Hier heeft het werkelijk de hele dag geregend, heb het alleen maar kkkoud, dus een klein beetje van jullie zonnetje deze kant op zou wel fijn zijn -
30 April 2018 - 19:46
Carmi:
Mijn berichtje werd maar half geplaatst, hierbij nog de rest, want ik vind het nu zo’n abrupt einde: Ik leef op afstand met jullie mee, super leuk om jullie te volgen. Veel liefs vanuit Maarn.
-
30 April 2018 - 20:31
Wil :
Hoi Miek en Maartje, wat een spannend verhaal, zo kunnen we wel een beetje de sfeer proeven. Het is wel keihard werken, is het erg dom als we niet weten wat een schub is!
Slaap lekker voor strakjes, en sterkte voor morgen.
Wil en Joost -
30 April 2018 - 20:35
Saar:
Super super leuk! Lees echt met een grote glimlach jullie verhalen.
Succes morgen en slaap lekker straks. Hoop ik! X -
30 April 2018 - 20:47
Anneke:
Hey MiekenMaart, superleuk om dit verslag te lezen. Dat je nog puf hebt om zo,n heel verhaal te typen na een drukke warme dag! Mooi werk doen jullie hoor -
30 April 2018 - 21:06
Angela:
Hoi Annemieke en Maartje. Wat leuk om jullie zo te volgen. Super werk doen jullie. Top. Succes en Geniet. Liefs angela -
30 April 2018 - 21:11
Hazha :
Wat gaaf meiden , super leuk om het hele dag verslag hier te lezen! Goed bezig succes morgen:) -
01 Mei 2018 - 00:45
Harriet:
Een intense dag meiden! Maar leuk dat jullie direct al aan de slag konden. Veel succes! -
01 Mei 2018 - 18:11
ARC Zaalvoetbalteam:
Heeey! Goed bezig hoor, leuk om te lezen! Gaaf avontuur beleven jullie! Heel veel succes met de patienten, Frans en met socializen na de werkdagen ook, haha. Enjoy & succes! :-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
